Poniżej jeszcze mała kompilacja zdjęć z kometą C/2023 A3.
16 października wykonałem kilka zdjęć z okna i oto jedno z nich:
Poniżej już zdjęcia z 17 października:
Kometa C/2023 A3 i przelatujące obok starlinki, które wystrzelone zostały dwa dni wcześniej:
Wczoraj przed godziną 19:00 na wzgórze koło Murowanej Gośliny wybrało się sporo obserwatorów. Wszyscy w oczekiwaniu na zobaczenie komety C/2023 A3 (Tsuchinshan-ATLAS). Przez długi czas niebo na zachodzie było zbyt jasne by ją dostrzec, ale w końcu się udało. Z pewnością kometa nie świeciła już tak mocno jak dzień czy dwa wcześniej, ale jednak można było zobaczyć ją gołym okiem i to pomimo małych prześwitujących chmur i mocno świecącemu na wschodzie Księżycowi 😊
Co to się w nocy działo na niebie!!!???
Wybiła godzina 12 w nocy i miałem iść spać, ale zerknąłem sobie na niebo, które wcześniej było całkowicie zachmurzone, a tam odprawiały się niesamowite tańce świateł północy. Zorza polarna rozszalała się do tego stopnia, że widać ją było nie tylko po północnej stronie, ale też nad głową i częściowo po stronie południowej. Biegałem z aparatem po całym ogrodzie nie wiedząc, które miejsce najpierw fotografować. Na wschodzie mocno świecił Jowisz, powyżej Kapella, a niżej nad horyzontem Mars. Wszystko skąpane purpurowo-czerwonym światłem. Po stronie północnej Wielki Wóz podświetlony zielonym światłem zorzy, a na zachodzie pojawiały się słupy światła, czerwone od góry i w dół przechodzące w zieleń. 18 mm ogniskowej nie starczyło, by złapać to wszystko na jednym zdjęciu. Szkoda, bo gdyby tak było, to pewnie w kadrze uchwyciłby się też dość jasny meteor, który niespodziewanie pojawił się koło godziny 1:00 gdzieś pod Kasjopeą i szybko przemknął na wschód. Po przeszło godzinnej kąpieli w światłach zorzy w końcu poszedłem spać, choć spektakl trwał dalej i ciężko było się zebrać ;-) Tu tylko garstka z 285 wykonanych zdjęć.
W nocy z 3 na 4 września w oko teleskopu wpadła jeszcze planetoida (4709) Ennomos, która należy do planetoid trojańskich Jowisza. Godzina obserwacji pozwoliła określić prędkość poruszania się obiektu na niebie, która wyniosła 11,44 sekund łuku na godzinę, co daje ok. 157 godzin lub 6 i pół dnia na przemierzenie całej tarczy Księżyca. Ennomos odkryta została 12 października 1988 roku. Ma średnicę trochę ponad 91 km i okrąża Słońce w 11,85 lat. Planetoida w chwili obserwacji znajdowała się 4,5 jednostki astronomicznej od nas (ok. 675 mln km) i miała jasność ok. 16,2 magnitudo. Ennomos krąży po orbicie zbliżonej do orbity Jowisza w taki sposób jak, gdyby wciąż gonił największą planetę naszego układu.
.jpg)
Poniżej raport z pomiaru astrometrycznego:
# version=2017
# observatory
! mpcCode XXX
! name Biedrusko
# submitter
! name M. Ksiazkiewicz
# observers
! name M. Ksiazkiewicz
# measurers
! name M. Ksiazkiewicz
# telescope
! design 0.2-m F5 Reflector + ASI 290MM
! aperture 0.2
! detector CMO
# software
! astrometry Astrometrica 4.15.0.455
! photometry Astrometrica 4.15.0.455
permID |mode|stn |obsTime |ra |dec |rmsRA|rmsDec|mag |band|photCat
4709| CMO|XXX |2024-09-03T23:23:56Z | 18.92158 |+33.56043 |0.28 |0.29 |15.98| G| Gaia2
4709| CMO|XXX |2024-09-03T23:38:33Z | 18.92052 |+33.56038 |0.41 |0.29 |15.56| G| Gaia2
4709| CMO|XXX |2024-09-03T23:55:12Z | 18.91941 |+33.56041 |0.47 |0.39 |15.82| G| Gaia2
4709| CMO|XXX |2024-09-04T00:07:45Z | 18.91901 |+33.56064 |0.51 |0.27 |15.74| G| Gaia2
4709| CMO|XXX |2024-09-04T00:23:07Z | 18.91782 |+33.56055 |0.34 |0.27 |16.44| G| Gaia2
Duża asteroida (276049) 2002 CE26 z grupy Apollo o średnicy 3,5km zbliży się 11 września do Ziemi na odległość ok. 26,8 mln km. Tak naprawdę jest to tzw. system binarny, to znaczy główny obiekt posiada swój księżyc o średnicy ok. 300 metrów. Głównie ze względu na swoją wielkość asteroida ta osiąga obecnie jasność ok. 15 magnitudo, co pozwala z łatwością uchwycić ją teleskopem o średnicy 200mm. 3 września wieczorem była też wystarczająco wysoko na niebie, abym mógł dokonać pomiaru astrometrycznego, który ostatecznie wykonałem w dwóch oknach czasowych - między godziną 20:56 a 21:55 i 22:16 a 22:59 czasu UTC. Ze względu na dość dużą prędkość kątową, która jak zmierzyłem miała wartość 8,5 minut łuku na godzinę, asteroida szybko zmieniała swą pozycję w kadrze. Na filmie poniżej, który trwa zaledwie 5 sekund, wykonanym podczas II sesji obserwacji, możemy zobaczyć jaką drogę na niebie przebyła w ciągu 43 minut 😊
(276049) 2002 CE26 została odkryta 10 lutego 2002 roku dzięki programowi Lincoln Near-Earth Asteroid Research (LINEAR). Jej towarzysz natomiast 2 lata później 30 sierpnia 2004 roku za pomocą nieaktywnego już radioteleskopu w Arecibo.
%202002%20CE26.jpg)
Pomiar astrometryczny:
# observatory
! mpcCode XXX
! name Biedrusko
# submitter
! name M. Ksiazkiewicz
# observers
! name M. Ksiazkiewicz
# measurers
! name M. Ksiazkiewicz
# telescope
! design 0.2-m F5 Reflector + ASI 290MM
! aperture 0.2
! detector CMO
# software
! astrometry Astrometrica 4.15.0.455
! photometry Astrometrica 4.15.0.455
I sesja
permID | |obsTime |ra |dec |rmsRA |rmsDec| astCat |mag |
276049| |2024-09-03T20:58:28Z |300.64398 |+14.06894 |0.45 |0.37 | Gaia2|15.43|
276049| |2024-09-03T21:11:58Z |300.63676 |+14.03816 |0.34 |0.36 | Gaia2|15.25|
276049| |2024-09-03T21:23:44Z |300.63022 |+14.01105 |0.37 |0.41 | Gaia2|14.67|
276049| |2024-09-03T21:34:18Z |300.62454 |+13.98691 |0.39 |0.38 | Gaia2|15.29|
276049| |2024-09-03T21:54:14Z |300.61385 |+13.94114 |0.48 |0.44 | Gaia2|15.41|
II sesja
permID | |obsTime |ra |dec |rmsRA |rmsDec| astCat |mag |
276049| |2024-09-03T22:16:53Z |300.60148 |+13.88934 |0.43 |0.37 | Gaia2|15.16|
276049| |2024-09-03T22:27:26Z |300.59591 |+13.86489 |0.32 |0.34 | Gaia2|14.87|
276049| |2024-09-03T22:37:26Z |300.59048 |+13.84170 |0.41 |0.36 | Gaia2|14.98|
276049| |2024-09-03T22:48:30Z |300.58454 |+13.81647 |0.41 |0.37 | Gaia2|15.02|
276049| |2024-09-03T22:56:47Z |300.57995 |+13.79754 |0.36 |0.44 | Gaia2|15.31|
Po północy 14 sierpnia obserwowałem koniunkcję Jowisza i Marsa. Odległość kątowa między obiema planetami wynosiła wówczas około 26 minut kątowych. Dzień później Jowisz i Mars zbliżyły się do siebie na odległość jeszcze mniejszą 21 minut kątowych. Na zdjęciu widzimy koniunkcję planet wraz z czterema największymi księżycami Jowisza. Od lewej są to Ganimedes, Europa, Io i po drugiej stronie planety Kalisto.
12 sierpnia kiedy kamerka rejestrowała duży obszar nieba w celu uchwycenia Perseidów, między godziną ok. 22:50 a 23:30 nad północnym horyzontem pojawiła się zorza. Niestety kamerka jest monochromatyczna dlatego brak kolorów, ale wyraźnie widać jaśniejące słupy światła zorzy polarnej 😊 Oto kilkanaście minut skupione w 22 sekundach.
Kamerka ASI 290MM z szerokokątnym obiektywem f/2,5mm 150°
Wczorajsza noc pełna astronomicznych atrakcji😊
15 maja w obserwatorium rejestrowałem asteroidę z grupy Apollo (381677) 2009 BJ81, która dwa dni później zbliżyła się do naszej planety na odległość 18,1 mln km. Średnica tej asteroidy wynosi ok. 470 metrów i podczas obserwacji świeciła blaskiem ok. 16,1 mag.
Niestety nie wykonałem pomiarów astrometrycznych ponieważ asteroida znajdowała się w miejscu, gdzie niewiele było gwiazd, a wąskie pole widzenia mojego zestawu obserwacyjnego spowodowało, że na klatkach było zbyt mało gwiazd referencyjnych. W przyszłości, gdy dokupiona zostanie kamerka dająca szersze pole widzenia, nie będzie takich problemów.
%202009%20BJ81%20-%20orbit-viewer.jpg)
Ponowna rejestracja asteroidy z grupy Amora (21374) 1997 WS22. Po 8 dniach od poprzedniej obserwacji jej prędkość na niebie wzrosła niemal dwukrotnie. Z 2,65 minut łuku na godzinę (min/h) do 5,1 min/h, a odległość do nas zmniejszyła się z 28,4 do 21,8 mln km.
(21374) 1997 WS22 to dość duża asteroida mająca średnicę 0,86 - 1,9 km. Do maksymalnego zbliżenia z Ziemią dojdzie za 21 maja i wtedy znajdzie się w odległości 16,5 mln km.
Poniżej także moje nagranie z 8 maja - godzina i 10 minut z życia tej asteroidy zamknięte w 8 sekundach.
# version=2017
# observatory
! mpcCode XXX
# submitter
! name M. Ksiazkiewicz
# observers
! name M. Ksiazkiewicz
# measurers
! name M. Ksiazkiewicz
# telescope
! design 0.2-m F5 Reflector + ASI 290MM
! aperture 0.2
# software
! astrometry Astrometrica 4.15.0.455
! photometry Astrometrica 4.15.0.455
permID |obsTime |ra |dec |mag |rmsMag
21374 |2024-05-08T21:37:11Z |244.98392 |+13.85972 |15.00 |0.190
21374 |2024-05-08T21:53:18Z |244.97320 |+13.83947 |14.87 |0.156
21374 |2024-05-08T22:10:47Z |244.96148 |+13.81761 |14.90 |0.180
21374 |2024-05-08T22:29:19Z |244.94915 |+13.79427 |15.04 |0.161
21374 |2024-05-08T22:47:51Z |244.93638 |+13.77095 |15.08 |0.166
Obserwacje planetoidy (2) Pallas z 30 kwietnia 2024 roku. Druga po Ceres odkryta planetoida krążąca w pasie głównym planetoid. 5 lat temu, także w kwietniu prowadziłem obserwacje tej planetoidy podczas zbliżenia się na niebie do gwiazdy Muphrid (tutaj).
Zaledwie 40 minutowa rejestracja pozwoliła ukazać ruch planetoidy na tle gwiazd:
Obserwacja planetoidy z pasa głównego (532) Herculina z dnia 27 kwietnia 2024 roku. Planetoida odkryta została 120 lat temu dokładnie 20 kwietnia 1904 roku przez niemieckiego astronoma Maxa Wolfa. Okrąża Słońce w ciągu 4 lat i 224 dni w średniej odległości 2,77 jednostki astronomicznej.
(21374) 1997 WS22 to asteroida bliska Ziemi z grupy Amora odkryta 24 listopada 1997 przez australijskiego astronoma Malcolma Hartleya w Obserwatorium Siding Spring. Asteroidy z grupy Amora mają orbity na zewnątrz orbity Ziemi, ale wewnątrz orbity Marsa (patrz opis http://dosiegnacgwiazd1.blogspot.com/p/blog-page.html). 21 maja asteroida zbliży się do Ziemi na odległość ok. 16,5 mln km (blisko 43 odległości Ziemia - Księżyc), a w chwili mojej obserwacji była w odległości 28,4 mln km i miała jasność 15,8 magnitudo. Z pomiarów astrometrycznych udało się wyznaczyć prędkość kątową asteroidy, która wyniosła 2,65 minut łuku na godzinę. Odpowiada to mniej więcej temu co podaje baza danych Horizons dla tej asteroidy w tym czasie (2,63 arcmin/h). Podczas rejestracji od godziny 20:42 do 22:19 czasu uniwersalnego asteroida 1997 WS22 zmieniła swoją pozycję o 254,6 arcsec (sekund łuku) lub 4,24 minut łuku.
 |
| Pomiar astrometryczny |
Kometa C/2021 S3 odkryta we wrześniu 2021 roku przez jeden z teleskopów PanSTARRS, który zlokalizowany jest na Hawajach na Górze Haleakala. Najbliż•ej Słońca znalazła się 14 lutego, a Ziemi 15 marca 2024 roku. Moja rejestracja komety odbyła się 27 kwietnia i trwała przez zaledwie godzinę, ale pozwoliło to na wykonanie pomiaru astrometrycznego. Zdjęcie pod spodem złożone zostało ze 163 najlepszych klatek, a każda pojedyncza klatka naświetlana była przez 12 sekund.
Poniżej wybrałem 11 osobnych klatek mniej więcej w równych odstępach czasu i złożyłem w gifa, aby można było przekonać się jak kometa przemieściła się na tle gwiazd.
Kometa znajduje się obecnie w gwiazdozbiorze Łabędzia, gdzie przebywać będzie do końca maja, a jej jasność to około 10 magnitudo.
Wykonany pomiar astrometryczny wykazał, że wieczorem 27 kwietnia kometa poruszała się na niebie z prędkością trochę ponad 1,6 minuty łuku na godzinę, co dla lepszego wyobrażenia oznacza, że całą tarczę Księżyca pokonałaby w ciągu prawie 19 godzin.
Skrócony raport ADES z pomiaru astrometrycznego wykonanego w programie Astrometrica:
# submitter
! name M. Ksiazkiewicz
# observers
! name M. Ksiazkiewicz
# measurers
! name M. Ksiazkiewicz
# telescope
! design 0.2-m F5 Reflector + ASI 290MM
! aperture 0.2
# software
! astrometry Astrometrica 4.15.0.455
permID |provID |obsTime |ra |dec
|C/2021 S3 | |2024-04-27T22:07:19Z |303.77629 |+41.20329
|C/2021 S3 | |2024-04-27T22:24:03Z |303.78066 |+41.21002
|C/2021 S3 | |2024-04-27T22:40:59Z |303.78364 |+41.21719
|C/2021 S3 | |2024-04-27T22:56:41Z |303.78777 |+41.22346
|C/2021 S3 | |2024-04-27T23:08:52Z |303.79020 |+41.22864
\
