(1981) Midas to planetoida z grupy Apollo o średnicy około 2 km, którą
miałem okazję niedawno zarejestrować. 21 marca zbliży się do Ziemi na
odległość 13,4 mln km i jej obserwacje staną się jeszcze trochę
łatwiejsze. Ponieważ wszystko robię zwykłą lustrzanką i teleskopem bez
guidingu, gdzie sam montaż nie prowadzi najlepiej za gwiazdami, to
materiał nie jest najlepszy. Czuję jednak, że każda taka rejestracja
uczy mnie czegoś nowego :-)
Nareszcie coś co lubię, czyli kolejna udana rejestracja planetoidy :-) Tym razem jest to planetoida z grupy Apollo (1981) Midas (dawne oznaczenie 1973 EA), odkryta 6 marca 1973 roku.
Planetoida (1981) Midas. Jedna klatka, ekspozycja 30 sek., ISO-400. |
W niedzielę 4 marca
podczas obserwacji, dzieliła mnie od niego odległość 41,8 mln km i jak
pokazują własne, niezbyt dokładne, badania astrometryczne świecił
blaskiem 13,9 mag. Prędkość poruszania się na niebie była na razie
niewielka, zaledwie 2,5 minuty kątowe na godzinę, co daje przebycie
całej tarczy Księżyca w 12 godzin, ale
już podczas zbliżenia wzrośnie blisko dziesięciokrotnie. Midas obecnie
znajduje się w gwiazdozbiorze Psów Gończych jakieś 9° pod dyszlem
Wielkiego Wozu.
Planetoida (1981) Midas. Pomiary astrometryczne. |
Planetoida (1981) Midas. Animacja ruchu w programie Astrometrica złożona z 4 klatek. |
Planetoida otrzymała swą nazwę na cześć postaci z
greckiej mitologii, Midasa, króla Frygii, który wszystko co dotknął
zamieniał w złoto. Umiejętność tę otrzymał jako nagrodę, ale wkrótce
uświadomił sobie, że dar ten był przekleństwem, gdyż w złoto zamieniał
także żywność, której z tego powodu nie mógł spożyć.
Ostatnie godne uwagi, bliskie podejście planetoidy do Ziemi nastąpiło 11 marca 1992 r. W punkcie kulminacyjnym dystans do niej wyniósł wtedy ok. 20 mln km. Obecnie zbliży się do nas wieczorem 21 marca, na odległość 13,4 mln km (ok. 34,9 odległości Ziemia - Księżyc), a w dniach poprzedzających zbliżenie jasność wyniesie 12,5 mag, będzie więc dobrym obiektem do badań. Najnowsze dane wskazują, że Midas dokonuje pełnego obrotu wokół własnej osi w ciągu 5,22 godzin i ma średnicę ok. 1,95 km ± 0,07 km, co nadchodzące badania powinny potwierdzić. Wcześniejsze ustalenia mówiły o średnicy ok. 3,4 km, która to wartość widnieje jeszcze na stronach JPL (https://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=2001981).
Ostatnie godne uwagi, bliskie podejście planetoidy do Ziemi nastąpiło 11 marca 1992 r. W punkcie kulminacyjnym dystans do niej wyniósł wtedy ok. 20 mln km. Obecnie zbliży się do nas wieczorem 21 marca, na odległość 13,4 mln km (ok. 34,9 odległości Ziemia - Księżyc), a w dniach poprzedzających zbliżenie jasność wyniesie 12,5 mag, będzie więc dobrym obiektem do badań. Najnowsze dane wskazują, że Midas dokonuje pełnego obrotu wokół własnej osi w ciągu 5,22 godzin i ma średnicę ok. 1,95 km ± 0,07 km, co nadchodzące badania powinny potwierdzić. Wcześniejsze ustalenia mówiły o średnicy ok. 3,4 km, która to wartość widnieje jeszcze na stronach JPL (https://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=2001981).
Planetoida (1981) Midas. Diagram orbity i położenie na dzień 4 marca 2018 roku. |
18 marca na 3 dni przed maksymalnym zbliżeniem wróciłem do tej planetoidy, która świeciła już blaskiem 12,3 mag jak wykazał pomiar astrometryczny.
Planetoida (1981) Midas. Pomiar astrometryczny z dnia 18 marca. |
Tego dnia Midas zbliżył się do Ziemi na odległość 15,1 mln km, w związku z czym jego prędkość kątowa, czyli prędkość poruszania się na niebie, wynosiła już ok. 19,5 arcmin/h. Ekspozycja 15 sekundowa okazała się za długa i planetoida na zdjęciach wyszła już lekko przejechana, pomimo to wykonałem jednak animację składającą się z 50 klatek :-)
Planetoida (1981) Midas. Animacja ruchu składająca się z 50 klatek. Każda klatka 15 sek., ISO-500. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz