Poniżej jeszcze mała kompilacja zdjęć z kometą C/2023 A3.
16 października wykonałem kilka zdjęć z okna i oto jedno z nich:
Poniżej już zdjęcia z 17 października:
Kometa C/2023 A3 i przelatujące obok starlinki, które wystrzelone zostały dwa dni wcześniej:
Wczoraj przed godziną 19:00 na wzgórze koło Murowanej Gośliny wybrało się sporo obserwatorów. Wszyscy w oczekiwaniu na zobaczenie komety C/2023 A3 (Tsuchinshan-ATLAS). Przez długi czas niebo na zachodzie było zbyt jasne by ją dostrzec, ale w końcu się udało. Z pewnością kometa nie świeciła już tak mocno jak dzień czy dwa wcześniej, ale jednak można było zobaczyć ją gołym okiem i to pomimo małych prześwitujących chmur i mocno świecącemu na wschodzie Księżycowi 😊
Co to się w nocy działo na niebie!!!???
Wybiła godzina 12 w nocy i miałem iść spać, ale zerknąłem sobie na niebo, które wcześniej było całkowicie zachmurzone, a tam odprawiały się niesamowite tańce świateł północy. Zorza polarna rozszalała się do tego stopnia, że widać ją było nie tylko po północnej stronie, ale też nad głową i częściowo po stronie południowej. Biegałem z aparatem po całym ogrodzie nie wiedząc, które miejsce najpierw fotografować. Na wschodzie mocno świecił Jowisz, powyżej Kapella, a niżej nad horyzontem Mars. Wszystko skąpane purpurowo-czerwonym światłem. Po stronie północnej Wielki Wóz podświetlony zielonym światłem zorzy, a na zachodzie pojawiały się słupy światła, czerwone od góry i w dół przechodzące w zieleń. 18 mm ogniskowej nie starczyło, by złapać to wszystko na jednym zdjęciu. Szkoda, bo gdyby tak było, to pewnie w kadrze uchwyciłby się też dość jasny meteor, który niespodziewanie pojawił się koło godziny 1:00 gdzieś pod Kasjopeą i szybko przemknął na wschód. Po przeszło godzinnej kąpieli w światłach zorzy w końcu poszedłem spać, choć spektakl trwał dalej i ciężko było się zebrać ;-) Tu tylko garstka z 285 wykonanych zdjęć.
W nocy z 3 na 4 września w oko teleskopu wpadła jeszcze planetoida (4709) Ennomos, która należy do planetoid trojańskich Jowisza. Godzina obserwacji pozwoliła określić prędkość poruszania się obiektu na niebie, która wyniosła 11,44 sekund łuku na godzinę, co daje ok. 157 godzin lub 6 i pół dnia na przemierzenie całej tarczy Księżyca. Ennomos odkryta została 12 października 1988 roku. Ma średnicę trochę ponad 91 km i okrąża Słońce w 11,85 lat. Planetoida w chwili obserwacji znajdowała się 4,5 jednostki astronomicznej od nas (ok. 675 mln km) i miała jasność ok. 16,2 magnitudo. Ennomos krąży po orbicie zbliżonej do orbity Jowisza w taki sposób jak, gdyby wciąż gonił największą planetę naszego układu.
.jpg)
Poniżej raport z pomiaru astrometrycznego:
# version=2017
# observatory
! mpcCode XXX
! name Biedrusko
# submitter
! name M. Ksiazkiewicz
# observers
! name M. Ksiazkiewicz
# measurers
! name M. Ksiazkiewicz
# telescope
! design 0.2-m F5 Reflector + ASI 290MM
! aperture 0.2
! detector CMO
# software
! astrometry Astrometrica 4.15.0.455
! photometry Astrometrica 4.15.0.455
permID |mode|stn |obsTime |ra |dec |rmsRA|rmsDec|mag |band|photCat
4709| CMO|XXX |2024-09-03T23:23:56Z | 18.92158 |+33.56043 |0.28 |0.29 |15.98| G| Gaia2
4709| CMO|XXX |2024-09-03T23:38:33Z | 18.92052 |+33.56038 |0.41 |0.29 |15.56| G| Gaia2
4709| CMO|XXX |2024-09-03T23:55:12Z | 18.91941 |+33.56041 |0.47 |0.39 |15.82| G| Gaia2
4709| CMO|XXX |2024-09-04T00:07:45Z | 18.91901 |+33.56064 |0.51 |0.27 |15.74| G| Gaia2
4709| CMO|XXX |2024-09-04T00:23:07Z | 18.91782 |+33.56055 |0.34 |0.27 |16.44| G| Gaia2
Duża asteroida (276049) 2002 CE26 z grupy Apollo o średnicy 3,5km zbliży się 11 września do Ziemi na odległość ok. 26,8 mln km. Tak naprawdę jest to tzw. system binarny, to znaczy główny obiekt posiada swój księżyc o średnicy ok. 300 metrów. Głównie ze względu na swoją wielkość asteroida ta osiąga obecnie jasność ok. 15 magnitudo, co pozwala z łatwością uchwycić ją teleskopem o średnicy 200mm. 3 września wieczorem była też wystarczająco wysoko na niebie, abym mógł dokonać pomiaru astrometrycznego, który ostatecznie wykonałem w dwóch oknach czasowych - między godziną 20:56 a 21:55 i 22:16 a 22:59 czasu UTC. Ze względu na dość dużą prędkość kątową, która jak zmierzyłem miała wartość 8,5 minut łuku na godzinę, asteroida szybko zmieniała swą pozycję w kadrze. Na filmie poniżej, który trwa zaledwie 5 sekund, wykonanym podczas II sesji obserwacji, możemy zobaczyć jaką drogę na niebie przebyła w ciągu 43 minut 😊
(276049) 2002 CE26 została odkryta 10 lutego 2002 roku dzięki programowi Lincoln Near-Earth Asteroid Research (LINEAR). Jej towarzysz natomiast 2 lata później 30 sierpnia 2004 roku za pomocą nieaktywnego już radioteleskopu w Arecibo.
%202002%20CE26.jpg)
Pomiar astrometryczny:
# observatory
! mpcCode XXX
! name Biedrusko
# submitter
! name M. Ksiazkiewicz
# observers
! name M. Ksiazkiewicz
# measurers
! name M. Ksiazkiewicz
# telescope
! design 0.2-m F5 Reflector + ASI 290MM
! aperture 0.2
! detector CMO
# software
! astrometry Astrometrica 4.15.0.455
! photometry Astrometrica 4.15.0.455
I sesja
permID | |obsTime |ra |dec |rmsRA |rmsDec| astCat |mag |
276049| |2024-09-03T20:58:28Z |300.64398 |+14.06894 |0.45 |0.37 | Gaia2|15.43|
276049| |2024-09-03T21:11:58Z |300.63676 |+14.03816 |0.34 |0.36 | Gaia2|15.25|
276049| |2024-09-03T21:23:44Z |300.63022 |+14.01105 |0.37 |0.41 | Gaia2|14.67|
276049| |2024-09-03T21:34:18Z |300.62454 |+13.98691 |0.39 |0.38 | Gaia2|15.29|
276049| |2024-09-03T21:54:14Z |300.61385 |+13.94114 |0.48 |0.44 | Gaia2|15.41|
II sesja
permID | |obsTime |ra |dec |rmsRA |rmsDec| astCat |mag |
276049| |2024-09-03T22:16:53Z |300.60148 |+13.88934 |0.43 |0.37 | Gaia2|15.16|
276049| |2024-09-03T22:27:26Z |300.59591 |+13.86489 |0.32 |0.34 | Gaia2|14.87|
276049| |2024-09-03T22:37:26Z |300.59048 |+13.84170 |0.41 |0.36 | Gaia2|14.98|
276049| |2024-09-03T22:48:30Z |300.58454 |+13.81647 |0.41 |0.37 | Gaia2|15.02|
276049| |2024-09-03T22:56:47Z |300.57995 |+13.79754 |0.36 |0.44 | Gaia2|15.31|
Po północy 14 sierpnia obserwowałem koniunkcję Jowisza i Marsa. Odległość kątowa między obiema planetami wynosiła wówczas około 26 minut kątowych. Dzień później Jowisz i Mars zbliżyły się do siebie na odległość jeszcze mniejszą 21 minut kątowych. Na zdjęciu widzimy koniunkcję planet wraz z czterema największymi księżycami Jowisza. Od lewej są to Ganimedes, Europa, Io i po drugiej stronie planety Kalisto.
12 sierpnia kiedy kamerka rejestrowała duży obszar nieba w celu uchwycenia Perseidów, między godziną ok. 22:50 a 23:30 nad północnym horyzontem pojawiła się zorza. Niestety kamerka jest monochromatyczna dlatego brak kolorów, ale wyraźnie widać jaśniejące słupy światła zorzy polarnej 😊 Oto kilkanaście minut skupione w 22 sekundach.
Kamerka ASI 290MM z szerokokątnym obiektywem f/2,5mm 150°
